The Castlevania Adventure

Data premiery: Czas akcji: Tłumaczenie nazwy: Platforma: Emulator:

1989 1576 Przygoda w Castlevanii GB VisualBoy Advance

1. Fabuła

  Tak się składa, że ta część serii oficjalnie... nie miała fabuły! Mieliśmy kierować anonimowym bohaterem w samą paszczę lwa - zamek hrabiego Draculi, aby zakończyć niebezpieczny dla świata żywot owego jegomościa... proste, standardowe... i nieco lekceważące podejście. Na obronę twórców z Konami można dodać, że była to jedna z pierwszych pozycji jaka ukazała się na pachnącą świeżością kieszonsolkę Nintendo - GameBoy'a. Sprzęt ten bił wtedy niesamowite rekordy popularności (głównie dzięki pierwszej przenośnej wersji Tetrisa, która ukazała się w czerwcu tego samego roku, w którym nastąpiła premiera konsolki - 1989) więc fani serii byli zachwyceni samym faktem, że mogą cieszyć się Castlevanią nawet w autobusie. Gry wybitne poznaje się jednak po tym w jak dobrym stanie przechodzą próbę czasu... tej Castlevanii się to nie udało. Dopiero wydając drugą część serii na GB twórcy postanowili naprawić to „niedopatrzenie” i nazwali bohatera Christopher Belmont. Jak to mówią - „lepiej późno niż wcale”...

2. Projekt zamku

  Ta część serii, podobnie jak cała trylogia na GB, przedstawia nam zamek Draculi w kawałkach - podzielony na poziomy. W samym fakcie nie ma nic złego, gorzej jednak jeżeli są one zaprojektowane nieciekawie, a wszędobylska monotonia zaczyna zapraszać do zabawy swojego dobrego znajomego - nudę. Z każdym poziomem gracz coraz bardziej zaczyna czuć, że przechodzi grę nieco „na siłę”, ale ma jeszcze nadzieję, że może twórcy czymś go zaskoczą. Tak się jednak nie staje, a sama „zabawa” kończy się po... czterech etapach. Pierwszy z nich to las połączony z cmentarzyskiem, następnie zwiedzimy jaskinie, tak dostajemy się do pomieszczeń przeładowanych śmiercionośnymi pułapkami, aby na końcu przebrnąć przez komnaty prowadzące do Sali Tronowej. Każdy z tych poziomów jest sztucznie wydłużony wygórowanym poziomem trudności. Jednym słowem twórcy nie postarali się projektując zamek w The Castlevania Adventure, a tak się składa, że jest to jeden z najważniejszych elementów każdej części serii.

3. Przeciwnicy

  W tym przypadku twórcy także nie pokazali się z najlepszej strony. Przeciwnicy wprawdzie są (trudno żeby ich nie było ;-)) ale występują w niewielu odmianach. Żadna z nich nie jest zaś na tyle atrakcyjna, aby zatuszować braki w pozostałych. Walki z Bossami także nie są niczym nadzwyczajnym.

4. Grafika

  Biorąc pod uwagę, że była to jedna z pierwszych produkcji na GB i twórcy nie znali jeszcze dobrze konsolki i jej możliwości można zrozumieć dlaczego grafika nie jest bogata w szczegóły. Gorzej jest zaś z monotonią obrazów, które musimy wciąż oglądać. Każdy kolejny korytarz sprawia wrażenie układanki złożonej z prawie identycznych puzzli. Jest jednak coś jeszcze gorszego - optymalizacja kodu... a raczej jej brak. Gra przez cały czas sprawia wrażenie nieznośnie się zacinającej. Po pewnym czasie można się do tego przyzwyczaić ale faktem jest, że rozgrywka jest przez to nieco uciążliwa. Można zaś poznać, że nie jest to celowe posunięcie twórców po kilkusekundowych momentach gdy gra chodzi o wiele bardziej płynnie. Nic dodać nic ująć.

5. Muzyka i efekty dźwiękowe

  Co do ścieżki dźwiękowej nie mam już tak olbrzymich zastrzeżeń. Muzyka nie liczy sobie łącznie wielu utworów, głównie za sprawą niewielkiej liczby poziomów, ale nie sprawiają one, że chcemy wyłączyć grę, a w niektóre można się nawet wsłuchać. Gdy jednak to zrobimy okazuje się, że całkiem udany kawałek z pierwszego poziomu został, w niewielkich fragmentach, użyty do skomponowania także utworów z trzeciego i czwartego etapu. Nie jest to jednak nic złego bowiem brzmią one na tyle inaczej, że zauważą to jedynie najwięksi malkontenci. Efekty dźwiękowe nie wyróżniają się natomiast specjalnie, ani na korzyść, ani niekorzyść gry. Można więc powiedzieć, że ten element gry może się podobać.

6. Grywalność

  Niestety większość elementów znacznie utrudnia pozytywny odbiór gry. Wprawdzie fani serii mogą spędzić przy niej trochę czasu, próbując raz po raz przechodzić trudne poziomy, ale inne osoby zniechęcą się do gry jeszcze na początku pierwszego etapu lub niedługo potem. Chyba tylko pierwsza grupa osób jest w stanie czerpać z tej gry jakąkolwiek przyjemność, a i tak blednie ona na tle innych części serii.

7. Poziom zmian i nowych pomysłów

  Jedyna widoczna zmiana jaką wprowadzono w porównaniu z poprzednimi częściami serii to liny. Zastępują one schody i można je nawet uznać za ciekawe urozmaicenie ale ich potencjał został lepiej wykorzystany dopiero w kolejnych Castlevaniach na GB. Poza tym zmieniono nieco system ulepszania bata. Można go usprawnić o dwa poziomy. Jeżeli zostaniemy trafieni przez przeciwnika to cofamy się o jeden do tyłu. Najlepszy bat generuje niewielkie kule ognia, które warto trzymać na czarną godzinę (co mobilizuje do ostrożnej gry). Nie są to jednak zmiany wielkie, a przy braku tego „czegoś” dzięki czemu gracz nie może się oderwać od gry w ogóle się ich nie zauważa. Hmm... warto wspomnieć, że jest jeden „pomysł” twórców, który szybko da się we znaki zwłaszcza fanom serii. Jest to - brak broni dodatkowych! Faktycznie - zmiana, niestety nie na lepsze.

8. Długość

  W każdym etapie twórcy próbowali zwiększyć dynamikę rozgrywki dodając ograniczenie czasowe. Niestety w połączeniu z wysokim poziomem trudności sprawiło to, że gra bywa mocno irytująca. Biorąc pod uwagę, że całość składa się jedynie z czterech etapów to długą „zabawę” może zapewnić jedynie owy poziom trudności. Mimo to jeżeli znajdą się osoby chętne do jej ukończenia (oczywiście nie biorę tutaj pod uwagę emulacyjnego zapisu) i tak zajmie im to mniej czasu niż skończenie pierwszej części serii na NESa. W takim bądź razie nie mogę przyznać wysokiej noty.

---

Recenzja nie została przystosowana do nowego systemu oceniania

-/10

---

Podsumowanie

  Być może wiele lat temu The Castlevania Adventure cieszyła się większym uznaniem dzięki temu, że była to pierwsza „przenośna” część serii. Jest jednak wiele dużo starszych gier, które nawet dzisiaj cieszą się sporą popularnością. Tej nie udało się przetrwać próby czasu i polecam ją jedynie fanom Castlevanii (do tego tylko w celu uzupełnienia swojej wiedzy o niej). Pozostałym osobom odradzam rozpoczynania przygody właśnie od tej gry gdyż mogą jedynie zniechęcić się do serii.